94% van de deelnemers

Het verhaal van ons leven (fragment)

London Times Magazine
Vanora Bennett, juli 2000

"De gebeurtenissen in ons leven hebben op zichzelf geen betekenis. Het zijn de verhalen die wij verzinnen om deze gebeurtenissen te verklaren die hen betekenis geven. Maar deze verhalen kunnen de overhand krijgen en "rackets" of terugkerende klachten worden waarachter wij schuilen voor de volledige, rijke, onlogische, onredelijke stroom van het leven. Volgens de leider van The Landmark Forum, David Sherman, doden deze "rackets" ons leven".

"Wij hebben hier anderhalve dag over nagedacht en onze eigen "rackets" besproken. Iedereen genoot van het "praatprogramma" voyeurisme waarin andere mensen zaken erkenden; meer en meer hunkerend nadat zij hun eigen spirituele striptease hadden uitgevoerd. Het biechtgezinde publiek schaarde zich achter de microfoon. Een voor een beschreven wij hoe de toon in de stem van ons moeder ons altijd had geïrriteerd, hoe de scheiding van onze ouders ons had getraumatiseerd, hoe de ondeugendheid van onze kinderen ons razend maakte, hoe onze ex ons woedend maakte of hoe wij gedurende twee jaar niet met onze broer/zuster hadden gesproken door de onredelijkheid van hen. Tranen werden opgedroogd met Kleenex. Maar de opgekropte woede van de bekentenissen won echter de sympathie van de leider van het Landmark Forum niet".

"De aanvaarding van het idee dat onze ellende op een of andere manier onze eigen schuld was, bracht een nieuwe vorm van opluchting. De tweede namiddag waren de vermoeide groepen in de cafés rond het Landmark gebouw reeds bezig met doorbraken aan het bespreken die zij hadden gemaakt bij het contact leggen met mensen waarmee zij jaren niet meer overeen kwamen of hadden gesproken. Sommigen huilden, maar anderen waren gelukkig met hun succes. Op dit moment had niemand geen vrees meer. Achter het excentrieke jargon bleek een eenvoudige therapie te schuilen. Landmark bood een vriendelijke omgeving aan waarin men zijn problemen kon bespreken en een kans om deze achter te laten".

"Maar toen wij de laatste sessie verlieten op zondag, waren wij duidelijk gelukkiger dan drie dagen ervoor. Onze marathon van bekentenissen had een emotionele band gecreëerd met iedereen in de zaal, alsof wij plots een enorme familie waren en liet een warme nagloeiing achter van affectie voor onze medemensen. Hoewel ik zelf geen nieuwe bekeerlingen heb geïntroduceerd, was ik toch betoverd door de ervaring".

"Uiteindelijk bleek er weinig reden te zijn om zich zorgen te maken en wat reden om dit te vieren. Verre van natuurlijke slachtoffers bleken de mensen in mijn cursus net vertegenwoordigers te zijn van een nieuw Groot-Brittannië die op zoek waren naar een overtuiging. Het kan misschien een teken zijn van hoe Groot-Brittannië is veranderd dat deze Amerikaanse import een bourgeoisie met hersenen en hoge inkomens aanspreekt, maar zonder de belezenheid en vrees voor emoties die de traditionele kenmerken waren van de in Oxbridge geschoolde wereld. De afgestudeerden van Landmark die ik zag hebben misschien niet de formele hogere opvoeding die hen onmiddellijk een kader zou verschaffen waarin zij overtuigingen en ervaringen konden organiseren, maar zij waren zeker op zoek ernaar en zij wilden niet worden verwend maar uitgedaagd".

"Zij waren intelligent, praktisch en ondernemingsgezind en gebruikten de cursus om specifieke kwesties uit te leggen: hoe men dient te onderhandelen bij een scheiding of met een problematische baas dient om te gaan. Zij reageerden niet hysterisch op de boodschap van Landmark, alsof zij wensten dat hun gebeden werden verhoord, maar op speelse wijze. In hun handen is het een goed verhuld spel van overtuigingen geworden voor het Internet-tijdperk, met een eigen taal, eigen regels en heel wat dure upgrades. Het staat spelers vrij om het spel uit te zetten en weg te gaan als het hen verveelt. Maar zij die verder spelen, zijn van mening dat de prijs van transformatie binnen hun bereik ligt".